Έψαξες απαντήσεις παντού αλλά βρήκες μόνο μία. Τη φράση << επειδή είσαι γυναίκα >> . Την άκουσες να βγάινει από τα χείλη εκείνων που ήταν περήφανα στενόμυαλοι, την είδες γραμμένη στη μειωμένη επιταγή μισθοδοσίας σου, την ένιωσες στα επικριτκά βλέμματα για την εμφανισή σου, τις επιλογές σου, την ίδια σου την ύπαρξη. Σε θύμωσε , σε πόνεσε, σε τσαλάκωσε, σου στέρησε τις ελευθερίες και τα δικαιώματα που ως άνθρωπος άξιζες αλλά δεν έλαβες. Σε φυλάκισε σε μια ζωή που θα έπρεπε να σκέφτεσαι δέκα φορές το ένα σου βήμα και ύστερα να κατακρίνεσαι και γι' αυτό.
Επειδή είσαι γυναίκα πρέπει να προσέχεις, πρέπει πάντοτε να θυμάσαι ότι ο κόσμος αυτός είναι εχθρικός για σένα και κρύβει κινδύνους σε κάθε του γωνία. Έχεις συνηθίσει την καρδιά σου να σφυρκοπά όταν περπατάς μόνη το βράδυ, να νιώθεις το αίμα σου να παγώνει στις φλέβες σου όταν ακούς βήματα πίσω σου και να κρατάς τα κλειδιά σου ανάμεσα στα δάχτυλά σου έτοιμη να αμυνθείς. Έχεις μάθει ότι σε θεωρούν εύκολο θύμα και <<λιγότερο άνθρωπο>> και τα εγκλήματα εις βάρος σου μπορούν να αποδωθούν και σε εσένα. Σου είναι οδυνηρά οικείες δικιολογίες όπως << τον προκάλεσε >> , << τα ήθελε και τά 'παθε >> και << καλά να πάθει αφού δεν πρόσεχε >> .
Επειδή είσαι γυναίκα έχεις συνηθίσει να σε κρίνουν σαν να είσαι έκθεμα προς πώληση σε κάποια βιτρίνα. Έμαθες να βλέπεις τον καθρέφτη ως τον χειρότερο εχθρό σου και να παίρνεις βαθιές ανάσες πριν αντέξεις να τον κοιτάξεις. << Γιατί δεν είναι τα μαλλιά μου πιο πλούσια , το δέρμα μου πιο καθαρό, τα πόδια μου πιο μακριά, η μέση μου πιο λεπτή, η μύτη μου πιο ίσια , τα δόντια μου πιο λευκά, τα χείλη μου πιο γεμάτα ;>> Αφήνεις την κοινωνία να σου φέρεται σαν να της χρωστάς μια συγκεκριμένη συμπεριφορά, μια συγκεκριμένη εικόνα, ένα συγκεκριμένο τρόπο ζωής και αντί να αντισταθείς επιδώθηκες σε έναν αντέρμονο αγώνα να την ευχαριστήσεις, να φτάσεις το στόχο που σου έχει θέσει, χωρίς ποτέ να καταλαβαίνεις ότι ο μόνος τρόπος να ευχαριστηθεί είναι συνεχίζει να σου θέτει στόχους που πιστεύει ότι δεν μπορείς και που κυρίως δεν χρειάζεται να φτάσεις.
Εκεί είναι που πρέπει να πάρεις αυτή τη μικρή, ρατσιστική φρασούλα και να της αλλάξεις νόημα μια και καλή. Γιατί επειδή είσαι γυναίκα είσαι δυνατή, αντέχεις στον πόνο, στην αρρώστια, στον χρόνο, στις κακουχίες καλύτερα από τους επικριτές σου. Επειδή είσαι γυναίκα κρύβεις μέσα σου ένα βάθος τρομακτικό και τη γενναιότητα να αγαπήσεις περισσότερο κι από τον ίδιο σου τον ευατό. Επειδή είσαι γυναίκα βάζεις τις ανάγκες των δικών σου ανθρώπων πάνω από τις δικές σου όχι γιατί πρέπει αλλά γιατί θέλεις και μπορείς. Επειδή είσαι γυναίκα κουβαλάς μέσα σου το θαύμα της ζωής...
Γι' αυτό γυναίκα, να την σέβεσαι την ψυχή σου, το σώμα σου, τον ευατό σου. Να τον αγαπάς , να τον φροντίζεις, να είσαι ανεκτική μαζί του , να μην τον κρίνεις άδικα , να μην τον στήνεις στην γωνία και να μην τον χτυπάς όταν δεν φταίει. Να του φέρεσαι όπως του αξίζει και όχι όπως σου λένε. Να γίνεις το παράδειγμα στον κόσμο που ονειρεύεσαι για τα παιδιά σου και να τα διδάξεις να αντιμετωπίζουν τους ανθρώπους ως ίσους. Έχεις κάθε δικαίωμα να μην γίνεις μητέρα , αλλά δεν σου επιτρέπεται να γίνεις κακή μητέρα. Θυμήσουν ότι γυναίκες ήταν αυτές που γέννησαν και έθρεψαν τα στόματα εκείνων που τις υποβίβασαν και τις καταπίεσαν. Θυμήσου πως τα ίδια δικαιώματα κληροδοτούνται σε κάθε άνθρωπο σε αυτόν τον κόσμο, αλλά ο σεβασμός κερδίζεται τόσο για τις γυναίκες όσο και για τους άνδρες.
Έχεις ταυτόχρονα τη δύναμη να χτίσεις αυτόν τον κόσμο από την αρχή και να τον κάψεις συθέμελα, επειδή είσαι γυναίκα...
Γράφει, η Μαριαλένα Τσομπανάκη
